Corazon de Mimbre

martes, mayo 30, 2006

Moito tempo sen pasar por aquí.

Aínda que o tempo non sexa o maior mal, a vida, en ocasións si o é, e lévanos por carreiros que non nos gustan.
As persoas somos como tódolos seres viventes, temos ciclos eufóricos e ciclos depresivos. Trastorno bipolar. Despois dun tempo malo, ven outro bo, pero o malo sempre regresa.
Non tiven ganas de escribir na rede, en ningún dos blogs/flogs. Nin sequera de estar aquí diante.
Agora teño unha nova ilusión, e iso aínda me afasta máis de aquí. Pero unha ilusión é unha ilusión.
Non tratedes de buscarlle sentido, porque non o ten.
Amo moitas cousas que veñen e se van, amo o sol do atardecer, as rúas ás 5 da mañá nas aforas de Santiago, o mar (a pesares de ser de terra a dentro), a flores, o sorriso da xente. Amo a música.
Quero deixar unha canción aquí e, como non pode ser doutra maneira, quero deixar o Ojalá de Silvio Rodríguez, poque aínda me leva as bágoas ós ollos, porque aínda me fai tremer, por todo o que significa e o que di, porque é fermosa e única, co seu discorer trotante como de ferrocarril.
Porque a descubrín facendo o amor e eso quedará conmigo toda a vida.
Aínda que sexa o único.


Ojalá que las hojas no te toquen el cuerpo cuando caigan
para que no las puedas convertir en cristal.
Ojalá que la lluvia deje de ser milagro que baja por tu cuerpo.
Ojalá que la luna pueda salir sin ti.
Ojalá que la tierra no te bese los pasos.

Ojalá se te acabe la mirada constante,
la palabra precisa, la sonrisa perfecta.
Ojalá pase algo que te borre de pronto:
una luz cegadora, un disparo de nieve.
Ojalá por lo menos que me lleve la muerte,
para no verte tanto, para no verte siempre
en todos los segundos, en todas las visiones.
Ojalá que no pueda tocarte ni en canciones.

Ojalá que la aurora no dé gritos que caigan en mi espalda.
Ojalá que tu nombre se le olvide a esa voz.
Ojalá las paredes no retengan tu ruido de camino cansado.
Ojalá que el deseo se vaya tras de ti,
a tu viejo gobierno de difuntos y flores.

Ojalá se te acabe la mirada constante,
la palabra precisa, la sonrisa perfecta.
Ojalá pase algo que te borre de pronto:
una luz cegadora, un disparo de nieve.
Ojalá por lo menos que me lleve la muerte,
para no verte tanto, para no verte siempre
en todos los segundos, en todas las visiones.
Ojalá que no pueda tocarte ni en canciones.

martes, abril 04, 2006



¿Que fago agora con ese nó que me está a prende-la gorxa?

Preciso axuda e non estás, nunca estás, e esmorezo afogada polas cordas das miñas propias veas; e non teño voz para berrar, porque a roubou esa rula brava que trouxo o teu amor..

sábado, marzo 18, 2006

Chuvia

Hai veces que a primavera amence adiantada.
Estiven bebendo crema de oruxo a ver se se m ocorría algo, pero só se m ocorreu unha tremenda dor de cabeza.
Viaxo a todolos sitios cun libro, que nunca pasa da presentación do autor, e que me da medo comezar, porque non quero rematalo.
Durmín tres horas, pero é unha fin de semana axitada. menos mal que teño a cámara dixital.
En resumo: Por que cado chove e cando maís activa teño que estar? as persoas deberíamonos plantexa-la hibernación, senón esto non é un choio.

lunes, marzo 06, 2006


Te bajaré las estrellas
Desde el cielo
Una a una,
Para colocarlas
En tu pelo
Como espuma

jueves, febrero 16, 2006

Por Fin

Por FIN se han acabado los exámenes, algunos con más dicha que otros, pero se han acabado (o casi) y podemos respirar con un poco de tranquilidad y dedicarnos a vaguear el resto de la semana, y hacer ese tipo de cosas que no haces en febrero porque dices "las haré cuando acabe los exámenes"
A eso dediqué yo al tarde ayer, a irme a Casa y comprar mis accesorios accidentados de té, y posteriormente a una tienda a surtirme de tés...(es lo mejor que se puede hacer para quitarse la tensión de los exámenes).
Me compré un té "Sueños del Trópico", que me está dejando flipada de lo que me gusta (algunos huelen muy bien, pero despues...) así que me voy a poner a hacer yoga y con esto...el paraíso.
y de regalo, la amable chica de la tienda me dio una bolsita de prueba del té "Reina de Oriente", que se lo puedo preparar al príncipe cuando lo desee. :-)
Un besito pa todos!

miércoles, febrero 08, 2006

Gatos


Siempre me han gustado los gatos, he tenido cientos (no me tiro) durante mi vida, desde que era pequeña. Me gustan de todos los tipos, con raza o sin ella, pero me gustan. Y eso que me han dado muchos disgustos, casi todos acababan escapándose o atropellados, y con el cariño que se les coje... También he sacado adelante a gatitos recien nacidos, porque les cojo un amor que no es normal, y a base de biberones de leche especial, he echo lo que he podido.
No es que no me gusten otros animales, me encantan casi todos, pero los gatos tienen un encanto arisco que no tiene ningún otro animal.

Ahora tengo mi gato en las rodillas. ( No tiene nombre)

viernes, febrero 03, 2006

Depresiva´s night

Llevo muy mal las actualizaciones, jejejeje, ni me acuerdo ni nada, como se me va todo. Y o-d-i-o la informatica (pero amo los ordenadores).
Y eso que no he salido el jueves! (como otros, actualización blog manda)
1º Os-alumnos (yo tb preservare tu intimidad), seguro q sabes quien soy? yo como soy muy polifacética...pero como tu prefieras
2º Gracias a Burkonombreraro por su poema.

NO me gusta ir al médico los viernes (otros días ya no me importa tanto)
me ENCANTA que haya sol...
(Y si, soy mujer, y rosa)

Me voy a ver una peli, a ver como cunde la noche depresiva.
Besos a todos!!!

Listening: Marea - Corazón de Mimbre
"...y me confesó, que ya estaba hasta las tetas de poetas de bragueta y revolcón..."